Leo van Tilburg

Vanaf 1985 werd het duidelijk, dat voor de klanten in Engeland veel producten omgebost moesten worden naar kleinere hoeveelheden per bos. Tros anjers moesten bijvoorbeeld van 10 tak naar 5 tak. Hierop werd besloten dat er een lopende band moest komen, waarop dit “splitsen” verzorgd kon worden. Er kwamen steeds meer lijnen bij en de vraag naar echte boeketten nam enorm toe. Om dit te bewerkstelligen kwam Leo van Tilburg in september 1996 de boeketterie versterken en verder uitbouwen.

De opdracht was heel eenvoudig: “Leo wees goed voor de zaak, dan is de zaak goed voor jou.” Wat ongeveer betekende: Regel alle zaken zelf, maak er een succes van, dan komt alles goed! En dat deed Leo! Bij zijn komst draaide de boeketterie drie dagen met één band en twee dagen met twee banden.

In zeer korte tijd wist Leo met zijn mensen dit uit te breiden en kwam er een derde band. Aan deze band werkten voornamelijk vrouwen, die van 09:00 uur tot 13:00 uur kwamen, terwijl de kinderen op school zaten. Deze band werd door Leo ‘het huisvrouwen bandje’ genoemd. Dat Leo goed voor zijn personeel zorgde blijkt wel uit het feit dat er heel weinig verloop onder zijn personeel was. Diverse dames hebben bij de boeketterie de pensioen gerechtigde leeftijd bereikt.

Op dit moment zijn er twee dames die al meer dan twintig jaar in dienst zijn. Dit zijn Gerda Ouwehand en Dwi Sutandy. Ook bij Gerda en Dwi kunnen we spreken van echte passie voor hun baan. In februari 1999 vond de verhuizing plaats naar het nieuwe pand. De boeketterie kreeg hier een eigen plek. Al snel bleek deze plek veel te klein en werd er een speciale extra verdieping in het pand gemaakt voor Leo’s afdeling. De afzetmarkt begon te veranderen. De vraag naar kleine bosjes nam enorm af, maar daar kwamen steeds groter wordende boeketten voor in de plaats. Dit komt ook, doordat winkels minder personeel in dienst nemen, omdat de klanten steeds vaker een kant en klaar product zoeken. Aangezien Leo zijn handen vol had aan het aansturen van zijn afdeling, zocht hij een designer die met hem het boekettenassortiment kon uitbreiden.

Na verschillende arrangeurs heeft Leo de laatste jaren samengewerkt met Jan den Heijer. Als eerste in Rijnsburg schaften Leo en Jan een machine aan, waar Aqua boeketten mee gemaakt kunnen worden. Dit zijn boeketten in een plastic vel waar al water in zit, zodat de klant het boeket zo op tafel kan zetten. Succes was verzekerd. Grote boeketten klanten bleken zeer tevreden, waardoor er opnieuw een groei spurt kwam. En weer moest er verhuisd worden. Tegenwoordig zit de boeketterie in de oude planten kas. Leo heeft tot aan zijn pensionering de boeketterie (mede) aangestuurd. Zelfs nu is hij nog altijd een goede vijftien uur per week te vinden in “zijn” boeketterie. De boeketten gaan nog steeds als “warme broodjes” over zijn toonbank.